W lutym 2021 roku, tj. 2 lata i 8 m-cy od ostatnich napadów padaczkowych Szymon odstawił lek Convulex. Po jakimś czasie bez leku wydawało się, że chłopiec znacznie intensywniej przeżywa i okazuje emocje, czy to radość czy złość, a jego ciało momentami zachowywało się jak wystrzelona z wielką siłą sprężyna, którą ciężko zatrzymać.
Już wcześniej był dzieckiem hiperaktywnym, w ciągłym ruchu, przemieszczał się bez ustanku, trudno było mu się skoncentrować, usiąść w bezruchu, wyciszyć. Jednak przed odstawieniem leku pomagała stymulacja – dociski w kocu obciążeniowym, wibracje, kręcenie na huśtawce, podskoki na piłce gimnastycznej, szczotkowanie dłoni i stóp, dociski stawów. W ostatnim czasie i to okazało się być niewystarczające.
Pomimo różnych „wyciszających” zabiegów, Szymek nie był w stanie skoncentrować się na terapii, dodatkowo, gdy na sali było inne dziecko, emocje były tak wielkie, że zupełnie nie mógł się skupić na swoich zadaniach… i nic z terapii nie wynosił.
W celu wyciszenia i złagodzenia nadwrażliwości słuchowej, zaproponowano Szymkowi metodę Tomatisa – terapię dźwiękiem, metodą opracowaną w latach 50-tych przez francuskiego otolaryngologa Alfreda Tomatisa (1920-2001), który zajmował się problemem zależności pomiędzy słyszeniem, a tworzeniem głosu i produkcją mowy.
Jest to program naturalnej stymulacji neurosensorycznej. Trening w metodzie polega na odsłuchiwaniu muzyki o konkretnych częstotliwościach. Są to utwory Mozarta oraz chorały Gregoriańskie, które są odpowiednio przetworzone przez specjalistyczny sprzęt, tzw. „elektroniczne ucho”. Ćwiczenia z elektronicznym uchem stymulują ośrodkowy układ nerwowy, w tym szczególnie korę mózgową.
Terapia ma na celu poprawę zdolności motorycznych, emocjonalnych i poznawczych.
Pierwszy etap terapii trwał 2 tygodnie – każdego dnia Szymko słuchał muzyki przez 2,5 h dziennie. Na efekt terapii trzeba będzie poczekać, jednak wielką radością było oglądać Szymka jak w skupieniu i koncentracji, z właściwą sobie pogodą ducha, oddawał się terapeutycznej mocy muzyki…
